ξαφνικά

η φίλη τ. μου χάρισε το πανέμορφο ημερολόγιο των faber & faber γιά το 2009. ξεφυλλίζοντάς το, έπεσα πάνω στο 'sheep in fog' της sylvia plath - και τα collected της ξανακατέβηκαν απ' το ράφι

μερικές φορές νοιώθεις την σφοδρότητα της επιθυμίας να μεταφράσεις ένα ποίημα όπως νοιώθεις ανεξέλεγκτα την επιθυμία να καταπιείς ολόκληρο ένα ωραίο πρόσωπο


Πρόβατα σε ομίχλη

Οι λόφοι μ' ένα βήμα χάνονται στο λευκό.
Άνθρωποι ή άστρα
Με κοιτούν θλιμμένα, τους απογοητεύω.

Το τραίνο αφήνει μιά γραμμή ανάσας.
Ω αργό
Άλογο στο χρώμα της σκουριάς,

Οπλές, γοερές καμπάνες -
Όλο το πρωί το
Πρωί ολοένα μαύριζε,

Εγκαταλελειμμένο άνθος.
Τα οστά μου βαστούν μιά σιγαλιά, τα πέρα
Λειβάδια λυώνουν την καρδιά μου.

Απειλούν
Να με περάσουν σε παράδεισο
Άναστρο κι ορφανό από πατέρα, νερό μαύρο.