Ι.
Αν έγραφα ένα ωραίο ποίημα
Θα σου το χάριζα.
Όλα γύρω θ΄αναιρούσαν
Το ωραίο ποίημα
...
Εκείνα τα χρόνια φυσούσε
...
Ένα μοτέλ
Φαινόταν δε φαινόταν
Περίπου στην άκρη του κόσμου
Στα φώτα του μικρές γραμμούλες
Τις μετρούσε ο θάνατος
Και τις έσβηνε.
...
Ήτανε όμορφος με μάτια ασυνόρευτα
...
Στις κουρτίνες τ' αεράκι δε φαινόταν.
Βαριές κουρτίνες γεμάτες μυστικά.
Στέκονταν αντικριστά.
Σαν να είχαν γεννηθεί γι' αυτό.
...
ΙΙ.
Πετιέμαι γιά λίγο έξω
Διακρίνεται άδεια η θέση
...
Βαδίζεις γιά να φτάσεις παντού.
Πουθενά αλλού.
...
Ησυχία ακίνητη σχεδόν αληθινή
...
Αποσπάσματα από το πιό πρόσφατο βιβλίο της Μαρίας Κούρση, Τα ψηλά δέντρα της γαλλικής επαρχίας [Γαβριηλίδης 2009]: αποτελείται από δύο μεγάλα ποιήματα, χωρισμένα σε μικρά 'κεφάλαια'. Αποσπάσματα που μου άρεσαν ιδιαίτερα - και σαν να συνθέτουν κι αυτά ένα ποίημα.
[φωτ.: Π.Ι., 2004]
