Ο Παναγιώτης Ιωαννίδης γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα, όπου και ζει. Τα ποιήματά του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Καστανιώτη: Το σωσίβιο (2008, β' έκδ.: 2009), Ακάλυπτος (2013), Πολωνία (2016), Ρινόκερως (2020, β' 2021), και έχουν επίσης μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά, κροατικά, πολωνικά, σουηδικά, τουρκικά, και φινλανδικά.
Ποιήματα, δοκίμια, κριτικά σημειώματα, και μεταφράσεις του (ποιημάτων των S. Heaney, T. Gunn, R. Creeley, A. Motion, D. Harsent, M. Symmons Roberts, κ.ά.) δημοσιεύονται σε περιοδικά από το 1994. Παρουσιάστηκε στις εκδηλώσεις «16 Νέοι Έλληνες Ποιητές» της Θεατρικής Εταιρείας «Πράξη» (1997), και έλαβε το Β’ Βραβείο ποίησης στην «Πρώτη Συνάντηση Νέων Δημιουργών (Σχολή Βακαλό)» (1998).
Είναι υπεύθυνος για την ποίηση στο μηνιαίο περιοδικό «The books' journal», μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού ‘για την διερεύνηση του ποιητικού φαινομένου’, «Φάρμακο», διοργανωτής και επιμελητής της σειράς μηνιαίων ποιητικών αναγνώσεων «Με τα λόγια (γίνεται)», και υπήρξε, τα έτη 2019-2021, επιμελητής του "Und.Poetry".
4 σχόλια:
magnificient work πιδιμ !
μηρσί, αδέρφ'!
pale snaps for the bleached eyes... ή πρέπει να το αφήσω στο αγγλόφωνο;
Ποτέ δε θα καταφέρω να σταθώ σε μια γλώσσα τελοσπάντων.
πέτρα που κυλά, δε χορταριάζει
[ευχαριστώ]
Δημοσίευση σχολίου