22.10.11

soy vicente















[ερωτηματικά εν προόδω γιά το Δέρμα που κατοικώ]


0. Ο Αλμοδόβαρ μάς την έφερε και πάλι. (Όπως, ας πούμε στην Καυτή σάρκα, και την Κακή εκπαίδευση.)


1. Το τελευταίο πλάνο της ταινίας, Το δέρμα που κατοικώ: ένας (από τους πολλούς στην ταινία - αλλά ζωντανός τούτη τη φορά) αναγεννησιακός πίνακας: δεξιά κι αριστερά, σε προφίλ, δυο γυναίκες που κλαίνε - στο κέντρο μια μορφή οδύνης. (Η Εσταυρωμένη; Πάντως η τεκούσα τον Τίμιο Σταυρό [Vera Cruz].)


2. Ή: στο κέντρο η Μητέρα - εκ δεξιών της η Χριστίνα - και εξ ευωνύμων; Το Άγιο Πνεύμα; 


3. Που λέει, στην τελευταία φράση του έργου: - Νίκησα. ["Soy Vicente".]


4. Δεν εννοώ με αυτό ότι ο Αλμοδόβαρ έφτιαξε μια ταινία (μόνο) για την νίκη του Πνεύματος - ή πάντως όχι του (Αγίου) Πνεύματος - ή πάντως όχι του πνεύματος μόνο.


5. Ο γιός -του οποίου η ιδιοσυγκρασιακή συγγένεια με την ιέρεια της διερεύνησης της θηλυκότητας, των φύλων, και των ενδοοικογενειακών σχέσεων, Λουίζ Μπουρζουά, προϋπήρχε της 'αλλαγής' του- επιστρέφει ως 'αληθής' ["vera"] κόρη; (Στον αποκλειστικά γυναικείο -μητέρα και λεσβία υπάλληλος του καταστήματος γυναικείων ρούχων της μητέρας- κόσμο απ' όπου αρχικώς ήθελε να 'δραπετεύσει' - και απ' όπου, υπό πολλές έννοιες, όντως δραπέτευσε.)


6. Η αντίστροφη ταινία του Όλα για τη μητέρα μου; (Nα ξαναδιαβάσω το σχετικό δοκίμιο του Leo Bersani.)



[φωτ.: εικόνα από το trailer]

14.10.11

η νέα οικονομία



















νομή του οίκου [μας]: τα χρήματα έπονται

επιλογή από αυτήν την σειρά φωτογραφιών, δημοσίευσε ο σπύρος στάβερης στην "lifo"

3.10.11

συγκέντρωση σχολικών ειδών / atenistas
















Tα σχολεία άνοιξαν αλλά ελλείψεις σε βιβλία και καθηγητές υπάρχουν γι' άλλη μια χρονιά. Τα προβλήματα αυτά δε μπορούμε να τα λύσουμε, όμως όλοι μας μπορούμε να βοηθήσουμε και να συγκεντρώσουμε σχολικά είδη για τρεις οργανώσεις που έχουν αφιερώσει το έργο τους σε παιδιά.


Το Σάββατο 08.10.2011,  η ομάδα AtenistasCare μάς περιμένει από τις 12:00 ως τις 15:00 στο μετρό Πανεπιστήμιο (επί της Κοραή) με ό,τι μπορούμε να προσφέρουμε: σχολικές τσάντες, κασετίνες, τετράδια, στυλό, μολύβια, ξύστρες, γόμες, μαρκαδόρους, χάρακες κ.λπ..
Ό,τι συγκεντρωθεί θα δοθεί στις εξής τρεις οργανώσεις και τους παρευρισκόμενους εκπροσώπους τους:

α) την Κιβωτό του Κόσμου, που έχει αναλάβει την καθημερινή σίτιση περίπου 300 παιδιών, την ένδυση, υπόδηση, και ιατροφαρμακευτική περίθαλψή τους, αλλά και την εκπαίδευσή τους με φροντιστηριακά μαθήματα που παραδίδονται καθημερινά από εθελοντές καθηγητές.
β) το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας που, για περισσότερο από 100 χρόνια, φροντίζει και φιλοξενεί κορίτσια -φέτος 105-, από 6 ετών και πάνω , με σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.
γ) τον Σύλλογο «Μέριμνας Ανηλίκων» που φιλοξενεί ασυνόδευτους ανηλίκους αιτούντες άσυλο.

[από εδώ - ο απολογισμός της δράσης, εδώ]